Genre: roman/literatuur
Uitgever:
Aspekt
ISBN:
9789461538925
Uitvoering:
paperback
Aantal pagina’s: 236
Uitgave: 2016
Ik
bedank Nadine Barroso voor het recensie-exemplaar.
Cover
Als
ik de coverfoto en de foto van de schrijfster van de achterkant vergelijk denk
ik dat Nadine Barroso zelf op de cover staat. Zij staat voor een spiegel en dit
wekt de illusie dat er twee verschillende figuren op deze foto staan Nadine en
(haar) Ego?
De
cover is mooi gedaan een ruime 7.
Samenvatting van het
verhaal
Het
verhaal gaat over een jong stel Olivia en Duuk. Ze verwerken het verlies van
hun kindje, dat vlak na de geboorte sterft, beiden heel anders en voelen zich
daardoor langzaam van elkaar verwijderen. Als ze op een buurtfeestje de knappe,
rijke Diego Bastian leren kennen komt er een verandering in hun leven. Hij
biedt Olivia een baan aan en stelt voor dat Duuk een paar weken vrij neemt om
hem en Olivia te helpen een project op te zetten. Ze gaan met z’n drieën op
locatiejacht naar bijzondere en zeer luxe vakantieplekjes voor de mensen met
een ruime beurs.
Al
bij hun eerste ontmoeting voelt Liv ( zoals haar man haar noemt ) zich
aangetrokken tot Diego. Als ze met z’n drieën het zuiden van Europa verkennen
komen er al gauw diepere gevoelens bij Liv naar boven en moet ze moeite doen om
zakelijke afstand te houden van haar baas. Ook gebeuren er huiveringwekkende
dingen in hun omgeving.
Liv
heeft steeds meer moeite met haar eigen gevoelens en raakt verward waardoor ze
de band met haar man en haar baas niet meer helder ziet.
Als
Liv wil uitleggen wat zij met ego bedoelt, wordt de verwijdering tussen Liv en
Duuk steeds duidelijker.
Conclusie
Het
boek is in de ik-vorm geschreven en daardoor voel je met de hoofdrolspeelster
mee met al haar gevoelens en twijfels. Het verhaal zit goed in elkaar en heeft
een onverwacht einde. De schrijfstijl van Nadine Barroso is vlot en de normaal
gedrukte stukken zijn een mooi verhaal. Maar er staan ook vele cursief gedrukte
stukken tussen en die zijn soms wat moeilijk te volgen. Vaak moest ik de zin
nogmaals lezen om te begrijpen wat er stond. Als voorbeeld: “Het ego schept
plezier in het uitstellen van wat mag gebeuren in de toekomst, want daarmee
houdt het zichzelf in stand. Het ego en het nu zijn onverenigbaar.”
Soms
als je de schuine tekst leest zijn ze ook heel mooi. Het lijkt een soort
inkijkje in haar gedachten en haar man noemt het op een gegeven moment ook haar
ego-gebeuren. Op de achterkant staat: ‘Op de bodem van beproeving groeit
geluk’. Dat soort zinnen vind ik zwaarmoedig en maakt het verhaal triest en
ingewikkeld.
Wat
mij opviel is dat degene die Liv in verwarring brengt en haar naar zichzelf,
haar ego, laat kijken Di(ego) heet. Hij heeft zo’n groot ego dat hij zelfs zo
heet, zo leg ik aan mezelf deze grappig gevonden naam uit.
Ik
geef dit boek 2,5 ster.
Marjolein
van der Molen - Recensent De Perfecte Buren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten