'Ego' - Nadine Barroso

 

Genre: roman/literatuur

Uitgever: Aspekt

ISBN: 9789461538925

Uitvoering: paperback

Aantal pagina’s: 236

Uitgave: 2016

Ik bedank Nadine Barroso voor het recensie-exemplaar.

Cover

Als ik de coverfoto en de foto van de schrijfster van de achterkant vergelijk denk ik dat Nadine Barroso zelf op de cover staat. Zij staat voor een spiegel en dit wekt de illusie dat er twee verschillende figuren op deze foto staan Nadine en (haar) Ego?

De cover is mooi gedaan een ruime 7.

Samenvatting van het verhaal

Het verhaal gaat over een jong stel Olivia en Duuk. Ze verwerken het verlies van hun kindje, dat vlak na de geboorte sterft, beiden heel anders en voelen zich daardoor langzaam van elkaar verwijderen. Als ze op een buurtfeestje de knappe, rijke Diego Bastian leren kennen komt er een verandering in hun leven. Hij biedt Olivia een baan aan en stelt voor dat Duuk een paar weken vrij neemt om hem en Olivia te helpen een project op te zetten. Ze gaan met z’n drieën op locatiejacht naar bijzondere en zeer luxe vakantieplekjes voor de mensen met een ruime beurs.

Al bij hun eerste ontmoeting voelt Liv ( zoals haar man haar noemt ) zich aangetrokken tot Diego. Als ze met z’n drieën het zuiden van Europa verkennen komen er al gauw diepere gevoelens bij Liv naar boven en moet ze moeite doen om zakelijke afstand te houden van haar baas. Ook gebeuren er huiveringwekkende dingen in hun omgeving.

Liv heeft steeds meer moeite met haar eigen gevoelens en raakt verward waardoor ze de band met haar man en haar baas niet meer helder ziet.

Als Liv wil uitleggen wat zij met ego bedoelt, wordt de verwijdering tussen Liv en Duuk steeds duidelijker.

Conclusie

Het boek is in de ik-vorm geschreven en daardoor voel je met de hoofdrolspeelster mee met al haar gevoelens en twijfels. Het verhaal zit goed in elkaar en heeft een onverwacht einde. De schrijfstijl van Nadine Barroso is vlot en de normaal gedrukte stukken zijn een mooi verhaal. Maar er staan ook vele cursief gedrukte stukken tussen en die zijn soms wat moeilijk te volgen. Vaak moest ik de zin nogmaals lezen om te begrijpen wat er stond. Als voorbeeld: “Het ego schept plezier in het uitstellen van wat mag gebeuren in de toekomst, want daarmee houdt het zichzelf in stand. Het ego en het nu zijn onverenigbaar.”

Soms als je de schuine tekst leest zijn ze ook heel mooi. Het lijkt een soort inkijkje in haar gedachten en haar man noemt het op een gegeven moment ook haar ego-gebeuren. Op de achterkant staat: ‘Op de bodem van beproeving groeit geluk’. Dat soort zinnen vind ik zwaarmoedig en maakt het verhaal triest en ingewikkeld.

Wat mij opviel is dat degene die Liv in verwarring brengt en haar naar zichzelf, haar ego, laat kijken Di(ego) heet. Hij heeft zo’n groot ego dat hij zelfs zo heet, zo leg ik aan mezelf deze grappig gevonden naam uit.

Ik geef dit boek 2,5 ster.

Marjolein van der Molen - Recensent De Perfecte Buren.