Genre: roman
Uitgever: Xander Uitgevers
ISBN: 9789401610896
Uitvoering: paperback
Aantal pagina's: 431
Uitgave: september 2019
Hartelijk dank aan Xander Uitgevers
voor het beschikbaar stellen van dit recensie-exemplaar.
Theun is de zoon van een pelsdierfokker. Hij hielp lange
tijd mee met zijn vader om nertsen te onderhouden en te kweken. Tot hij steeds
meer en meer meelijden krijgt met de dieren. Samen met Appie bevrijden ze
dieren uit hun gevangenschap. Op die manier winnen ze in aanzien bij het
radicale Dierenbevrijdingsfront (DBF). Theun werkt mee aan vele nachtelijke
gevaarlijke acties. Maar dan is er nog zijn vader, wat hem dubbele gevoelens
oplevert. Wanneer de organisatie zich waagt op het terrein van Theuns vader,
voelt hij de pijn weer opborrelen. Durft Theun de strijd aan te gaan?
Mening
Met Pels heeft Jeroen Siebelink een
intrigerende roman neergezet. Eerder schreef hij tal van
non-fictieboeken. Pels is zijn eerste roman, dat draait rond
het thema dierenrechten en hoe wij daar als mensen mee omgaan. Wat zijn onze
waarden en normen, en hoe kunnen we die rechtvaardigen?
We leven momenteel in wereld waarin aandacht voor het
klimaat steeds belangrijker wordt.
Daarbij horen ook de dieren. Al jaren strijden dierenactivisten tegen
dierenproeven en kwekerijen. Een vegetarische of veganistische levensstijl
wordt dan ook steeds populairder. Jeroen Siebelink neemt dit mee in zijn boek,
waar een jongen, Theun, opgroeit in een nertsenfokkerij. Op een bepaald moment
begint hij medelijden te krijgen met de dieren, en hij besluit om zich aan te
sluiten bij het Dierenbevrijdingsfront. Dit samen met zijn vriend Appie. Maar
zijn familie blijft tussen zijn acties en zijn gevoelens in staan.
Het boek bestaat uit twee grote delen, en een kort
afsluitend derde deel. In het eerste deel krijg je een duidelijke kijk op hoe
Theun opgroeit en hoe het nertskweken eraan toe gaat. Alles is tot in het
detail uitgewerkt, zowel wat de kwekerij betreft als hoe Theun in het leven
staat. Hij is een jongen die het goede wil doen, maar het tegelijk oké vindt om
iets te stelen, zeker als hij daarbij op een goed blaadje komt bij zijn vriend
Appie. Theun is ook goed in cijfers, en helpt op dat vlak ook zijn vader bij
zijn belastingaangifte, om zo een faillissement te vermijden. Er wordt namelijk
steeds feller actie gevoerd tegen de pelskwekerijen, en tegelijk daalt de
waarde van een nertsenpels.
Het tweede deel van het verhaal richt zich vooral op de
verandering die Theun doormaakt. Hij is nu student, en wordt zoals Appie
strikte veganist. Hij krijgt het steeds moeilijker met wat zijn vader doet, en
gaat uiteindelijk mee actie voeren tegen het dierenleed. Het begint klein, tot
ze zich bij het DBF aansluiten. Vanaf dan gaat het er steeds gevaarlijker aan
toe. Ook voor zichzelf.
De plot van het boek is goed opgebouwd en uiterst
gedetailleerd. Het verhaal kabbelt op een rustige manier door, waarbij je toch
de hele tijd gefocust blijft op het verhaal. De kleine onderhuidse spanning die
vaak te voelen is, alles wat Theun doet en meemaakt, hoe de nertsen worden
gekweekt,… Het blijft je de hele tijd boeien. Wanneer er protestacties en
bevrijdingsacties komen wordt het wat spannender. Al is de meeste spanning
vooral te vinden bij Theun en hoe hij zich voelt. Hij is zoekende naar
zichzelf, vooral doordat zijn idealen niet stroken met die van zijn
familie.
Jeroen Siebelink heeft een hele vlotte en aangename
schrijfstijl. Eenmaal je in het boek begint, blijf je verder lezen. Hoe verder
je komt, hoe meer je je in Theun en zijn situatie kunt inleven. Ook is het
duidelijk dat Jeroen Siebelink heel veel onderzoek heeft gedaan naar zowel
dierenfokkers als dierenactivisten toe. Beide kanten worden namelijk duidelijk
in het verhaal beschreven. Het is alsof je de nertsen in hun kooien zo voor je
ziet, en hoe Theuns vader ze verzorgt.
Oordeel
Ik las al eerder boeken over dierenactivisme, maar niet
eerder bleef een verhaal mij nadien zo helder bij. Pels heeft
me van in het begin tot het einde weten te boeien, en mij ook vaak geraakt.
Voor het eerst kreeg ik een duidelijk beeld van een pelsfokkerij, en ook daar
zijn gradaties in, de ene fokker is de andere niet. Bij Theun thuis zag je nog
een soort liefde voor de dieren. Ik kon mij goed in Theun inleven, en begrijp
ook zijn voortdurende twijfel en uiteindelijke omslag. Ik ben blij dit mooie en
interessante boek te hebben gelezen. Een actueel thema, dat door Jeroen
Siebelink vrij objectief is neergezet. Pels krijgt van mij
daarom een welverdiende 4 sterren!
Severine
Perfecte Buren
Perfecte Buren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten