Genre: thriller
Uitgever: Ellessy
ISBN: 9789086602902
Uitvoering: paperback
Aantal pagina's: 121
Uitgave: 2015
Uitgever: Ellessy
ISBN: 9789086602902
Uitvoering: paperback
Aantal pagina's: 121
Uitgave: 2015
Met dank aan Ellessy
voor het recensie-exemplaar
Het
boekje “De Minerva Moord” van Agathe Wurth telt effectief 121 bladzijden van
bescheiden formaat in ruime druk. Uit de titel krijgt de lezer associaties met
een moord bij de gelijknamige Leidse studentenvereniging met een rijke en soms
enigszins duistere historie. Het ligt echter geheel anders: de Minerva is in
casu een antieke auto uit 1930.
Als
Alfred Verschoor ’s avonds laat bij hondenweer in het Brabantse Sint-Anthonis
zijn ruwharige teckel Paddy uitlaat wordt hij aangereden door een Minerva met
Céleste van Hout achter het stuur. Haar man Robert van Hout, een plastisch
chirurg en tevens amateur-thrillerschrijver, stapt uit en constateert de dood
van Alfred. Het echtpaar raakt lichtelijk in paniek mede omdat Robert beneveld
is door de drank van een feestje, en besluit door te rijden. Een tweede fout
van hen is dat ze de hond van Alfred meenemen.
Het
lukt Robert en Céleste enige tijd hun wandaad verborgen te houden. Bij een
signeersessie van Robert ontstaat het eerste barstje in hun schild. Als dan
vervolgens een toevallige ontmoeting plaatsvindt op een terras in Nijmegen
tussen Céleste met Paddy enerzijds en Emma, de weduwe van Alfred Verschoor,
anderzijds gaat het van kwaad tot erger.
Harold,
de zoon van Emma, en diens partner Jeroen bijten zich vast in de zaak, en ook
het met Van Hout bevriende echtpaar Sybrand en Kathy speelt een bijzondere rol
in het verhaal. Er ontstaat een kat- en muisspel waarbij Robert en Céleste
steeds verder in hun leugens en bedrog verstrikt raken.
Agathe
Wurth heeft een aangename schrijfstijl waardoor het boekje gemakkelijk leesbaar
is. De situatieschetsen zijn aardig en de karakters komen goed tot ontwikkeling.
Het verhaal is echter nogal simpel en de plot is eigenlijk van meet af aan al
duidelijk en voorspelbaar. Het einde van het verhaal is wel verrassend maar is
meteen ook de Achilleshiel van het boekje. Wat zich in de laatste twee
bladzijden afspeelt past geenszins bij het beeld dat de lezer zich heeft
gevormd van de betrokkenen. Het is tamelijk onwaarschijnlijk dat een berekenend
en van zichzelf overtuigd mens iets dergelijks zou doen. Maar goed, de façade
van een mens zegt uiteraard niet alles, daarachter kunnen zich diep verborgen mysterieuze
processen afspelen. Daarvan zijn voorbeelden te over. Het verhaal leende zich
zeker voor een minder abrupt en subtieler uitgesponnen slotspel.
De
titel van het boek “De Minerva Moord” is enigszins ongelukkig gekozen. Die doet
veel spanning verwachten, doch er is in juridische zin helemaal geen sprake van
een moord. Het moge voor de panikerende dader even zo voelen, maar het gaat om
dood door schuld en doorrijden na een dodelijk ongeluk.
Het
boekje is een aardig tussendoortje dat je in een mum van tijd uit hebt. Terwijl
de plot vrij mager is, de titel misplaatst en het einde ongeloofwaardig, krijgt
het boek dankzij de goede verhalende schrijfstijl van Wurth toch nog
ternauwernood drie bleke sterren.
Charles
Kuijpers – recensent De Perfecte Buren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten