‘Waar ze was in Van Goghs sporen’ – Hein-Anton van der Heijden

Genre: literaire roman

Uitgever: Nieuwe Druk

ISBN: 9789492020208

Uitvoering: paperback

Aantal pagina's: 251

Uitgave: april 2017

Met dank aan uitgeverij Nieuwe Druk voor dit recensie-exemplaar.

Over de auteur
Hein-Anton van der Heijden debuteerde eind jaren negentig met korte verhalen in De Gids en De Tweede Ronde. In 2010 verscheen zijn eerste roman De zomer van Godard, in 2013 gevolgd door Winterkwartet. Behalve schrijver was hij tot voor kort ook politicoloog aan de universiteit van Amsterdam.

Achterflap

Een jaar na de voortijdige dood van Robine, zijn geliefde, reist Léon naar Arles, het stadje in de Provence waar Van Gogh zijn mooiste schilderijen maakte. Robine was fotografe; samen bezochten ze in Arles elk jaar het fotografiefestival. Robine's laatste, onvoltooide opdracht was het maken van een fotoboek van wat er nog over is van het Arles van Van Gogh.

In een poging zijn leven weer op de rails te krijgen volgt Léon in de heetste zomer sinds jaren op zijn beurt de sporen van Robine. Maar dan stuit hij op mensen en gebeurtenissen uit haar verleden die veel van wat hij dacht te weten op losse schroeven zetten, en die zelfs zijn wereldbeeld doen wankelen...

Waar ze was (in Van Goghs sporen) is een subtiele, gelaagde roman over verlies en herinnering. Het boek snijdt fundamentele, soms ongemakkelijke kwesties aan. Over vrije wil en synchroniciteit. Over autonomie en overgave. Over het verschil tussen film, schilderkunst en fotografie. En over de vraag hoe goed geliefden elkaar werkelijk kunnen kennen.

De cover neemt je onmiddellijk mee naar Frankrijk, naar Arles ten tijde van Van Gogh. De kleuren, het ontwerp, samen met de ondertitel ‘In van Goghs sporen’, scheppen hoge verwachtingen.

De auteur heeft een zeer beschrijvende, visuele schrijfstijl, dikwijls heb je het gevoel dat je naar een schilderij kijkt, eerder dan dat je een boek aan het lezen bent.

Het boek behandelt het verwerken van een groot verdriet, het verliezen van een geliefde. De relatie van het hoofdpersonage en zijn geliefde Robine wordt zeer filosofisch benaderd. Zoals de achterflap het beschrijft is het inderdaad een zeer gelaagd boek. Verschillende aspecten, thema’s en emoties worden aangeraakt. Toch voelde ik me nooit helemaal echt deel uitmaken van het boek. Ik had nooit helemaal het gevoel dat de relatie en het leven van Léon en Robine helemaal duidelijk waren.

Er worden zeer veel verschillende zaken besproken. Hoe de twee elkaar hebben leren kennen, hun interesses, films, tentoonstellingen, ongekende zaken uit het verleden. Hierdoor blijft het dikwijls te oppervlakkig en wordt het soms ook allemaal te complex.

Dikwijls is Van Gogh ook ver zoek in het boek, een aantal keren wordt een locatie wel vergeleken met een schilderij van Gogh, maar gezien de ondertitel van het boek had ik een veel grotere connectie met zijn werk en zijn leven verwacht.

Het is geen boek voor iemand met interesse voor schilderkunst, maar eerder een filosofisch en psychologisch verhaal over liefde, verdriet, verlies en herinnering. Uiteindelijk wordt de ondertitel duidelijk, maar om zeer andere redenen dan dat de cover doet vermoeden. Ik geef het boek 3 mooie sterren.

Peggy Van Aert - recensente De Perfecte Buren